Δεν μας αιφνιδίασε καθόλου η τοποθέτηση του Υφυπουργού Παιδείας κ. Δεμερντζόπουλου, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του με το ΔΣ της ΟΛΜΕ, την Δευτέρα 28 Ιουλίου. Η συνολική στάση – που σημειωτέον είναι δηλωτική της πολιτικής που ακολουθεί η «νέα» ηγεσία του υπουργείου – ήταν, χωρίς πολλές περιστροφές, η συνέχιση και υλοποίηση όλων των μνημονιακών δεσμεύσεων της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
του Χρήστου Κάτσικα
Κάθε χρόνο με την ανακοίνωση των βαθμολογιών των υποψηφίων των Πανελλαδικών Εξετάσεων και των τελικών αποτελεσμάτων που αφορούν στην εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, συνηθίζεται να παρουσιάζονται σε «πρώτο πλάνο» οι υποψήφιοι εκείνοι που η επιτυχία τους «ξεδίπλωσε την τροχιά της» μέχρι την κατάληψη των πρώτων θέσεων.
Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Με φόντο το success story της «ανάπτυξης» και το τέλος των «νέων μέτρων» που ποτέ δεν έρχεται ακολουθείται μια πολιτική διαρκών «μεταρρυθμίσεων», όπως σχεδιάζονται από ΕΕ και ΔΝΤ και υλοποιείται δουλικά από την κυβέρνηση. Μόνο που τώρα οι «μεταρρυθμίσεις» δεν ακούγονται τόσο εύηχα. Στην ουσία πρόκειται για ανατροπές κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων που θεωρούνται επαχθές κόστος και εμπόδια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, η εκπαίδευση αλλά και το σύνολο του Δημόσιου τομέα, βιώνει για μια ακόμη φορά το «θέατρο του παραλόγου» με την «παραγωγή» επιόρκων και το μέτρο της «αυτοδίκαιης αργίας».
Με βάση το μνημονιακό νόμο 4093/2012 επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία για οποιοδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο.
Όσοι παρακολουθούν από κοντά το «τι», το «πως» και το «γιατί» των Πανελλαδικών εξετάσεων, τα θέματα, και την κίνηση των βαθμολογιών γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος, αυτές τις μέρες, θα γεμίσει με αναλύσεις για «εύκολα» ή «δύσκολα» θέματα, για «θέματα – παιχνιδάκι» ή «θέματα –φωτιά» ανεβάζοντας το θερμόμετρο του άγχους και της ανησυχίας των υποψηφίων στον πιο κρίσιμο «εξεταστικό γύρο.
Η χρονιά που πέρασε βρήκε την εκπαίδευση και το σύνολο του κλάδου με περίπου 2000 εκπαιδευτικούς λιγότερους, καθώς και αρκετές χιλιάδες μαθητών σε καθεστώς διωγμού και έξωσης από την επαγγελματική εκπαίδευση λόγω των καταργήσεων τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ. Οι πρώτες απολύσεις, που αρχικά ντύθηκαν διαθεσιμότητες, στο σκληρό πυρήνα του δημοσίου τομέα είναι πλέον γεγονός για πρώτη φορά μετά από έναν ολόκληρο αιώνα.
Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης ©2012 Το περιεχόμενο του ιστότοπου του μπορεί να ανατυπωθεί ελεύθερα με την προυπόθεση ότι δεν θα τροποποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.