1. Γιατί είναι αναγκαία η απεργία διαρκείας;
Γιατί ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Aπολύσεις, αναγκαστικές μετακινήσεις, κλεισίματα σχολείων, φτώχεια, λουκέτα, ταξικότερο σχολείο. Aν όχι τώρα, πότε;
2. Yπάρχουν -λένε- άλλοι τρόποι διεκδίκησης.
Aς μας τους πουν. Όποιος δε θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει. H αναβολή κρύβει δειλία και παραίτηση. Tρία χρόνια τώρα καθεστωτικοί, μεταμφιεσμένοι «υπεύθυνοι», αναχωρητές λένε τα ίδια πράγματα. Δείξαμε ανοχή, τώρα χρειαζόμαστε θάρρος.
ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ-ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ:
Συνάδελφοι, με προσκλητήριο αγώνα και συλλογικής πάλης ξεκινάμε τη νέα σχολική χρονιά, που αρχίζει με το βάρβαρο μέτρο των απολύσεων των συναδέλφων στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, της αποπομπής από την εκπαίδευση 10.000
Του Γιώργου Κ. Καββαδία
«Οι εξετάσεις μοιάζουν με τους ιστούς της αράχνης.
Συγκρατούν τους κοινωνικά αδύνατους και
αφήνουν τους δυνατούς να περνούν».
«Νέο» Λύκειο, «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» «αναβάθμιση της παιδείας» και άλλα χαρακτηριστικά στερεότυπα της γλώσσας της εξουσίας - μιας γλώσσας «πινόκιο» που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και εξαπατά- συνθέτουν μια ακόμα «μεταρρύθμιση» στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αν κανείς κοιτάξει, τα τελευταία τριάντα χρόνια, τις διακηρύξεις των Υπουργών Παιδείας κάθε φορά που
Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης ©2012 Το περιεχόμενο του ιστότοπου του μπορεί να ανατυπωθεί ελεύθερα με την προυπόθεση ότι δεν θα τροποποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.