του Γιώργου Κ. Καββαδία
Στο 8ο από καταβολής νεοελληνικού κράτους δημοψήφισμα καλείται ο ελληνικός λαός να ψηφίσει, χωρίς να αποφασίσει για κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι de facto το δημοψήφισμα μια διαδικασία άμεσης δημοκρατίας που αναδεικνύει τον λαό πρωταγωνιστή, αν
Μόλις λίγες ώρες έχουν περάσει από την ολοκλήρωση του Eurogroup και της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Οι ξένοι δυνάστες – δανειστές τροχίζουν τα μαχαίρια τους. Η κυβέρνηση υποτάσσεται πλήρως στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών και των ισχυρών του κεφαλαίου, ντόπιων και ξένων. Κάνει φύλλο και φτερό όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις και εξαγγελίες για «κατάργηση των Μνημονίων με ένα νόμο», για επαναφορά της 13ης σύνταξης και του αφορολόγητου ορίου
Του Γιώργο Κ. Καββαδία
«Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία», όπως έγραφε το 1928 σε περίοδο μεγάλης κρίσης ο Κ. Π. Καβάφης. Η Ελλάδα αποτελεί τον αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης, σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αστάθεια, με την βαθιά κρίση της καπιταλιστικής
Μπαίνει σε εφαρμογή αυτές τις μέρες ο νέος τρόπος επιλογής των διευθυντών σε όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το πλαίσιο η επιλογή γίνεται με μοριοδότηση η οποία προβλέπει τη συμμετοχή του συλλόγου διδασκόντων – μέσω ψηφοφορίας – σε ένα ορισμένο ποσοστό. Το υπόλοιπο καθορίζεται από τα λεγόμενα «τυπικά» προσόντα του υποψήφιου διευθυντή.
Η επαναφορά εκπαιδευτικών και ειδικοτήτων στα σχολεία απετέλεσε βασικό αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος εδώ και 23 μήνες. Οπολύμορφος, μαζικόςκαιαποφασιστικός αγώνας που αναπτύχθηκε όλο αυτό το διάστημα, ένωσε εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα, διοικητικούς πανεπιστημίων, σχολικούς φύλακες, καθαρίστριες,
Του Γιώργου Κ. Καββαδία
Ο αμοραλισμός ως τρόπος ζωής και συμπεριφοράς είναι χειρότερος από την ανηθικότητα, αφού όχι μόνο απορρίπτει ηθικές αρχές και κανόνες, αλλά βασιζόμενος στο δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» νομιμοποιεί και το πιο αθέμιτο μέσο για την επίτευξη κάθε στόχου. Συμβαδίζοντας με τον κυνισμό, τον τυχοδιωκτισμό αποτελεί το «ηθικό» υπόβαθρο του φασισμού, όχι απαραίτητα ως πολιτικής ιδεολογίας, αλλά ως έκφραση κοινωνικού (μικρο)φασισμού.
του Χρήστου Κάτσικα
Στο "Κοινωνικό του Συμβόλαιο" ο Jean Jacques Rousseau, το 1762, τονίζει πως στη "φυσική" κατάσταση οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι και πως οι εγγενείς διαφορές που υπάρχουν στα προσωπικά "χαρίσματα" δε θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ισότητα, εφόσον η κοινωνία ανταμείβει τους ανθρώπους σύμφωνα με την αξία τους και όχι σύμφωνα με την καταγωγή και την οικονομική τους κατάσταση. Σύμφωνα με τον ίδιο συγγραφέα, μια "φυσική αριστοκρατία" εμφανίζεται όταν η κοινωνία καταργεί τα προνόμια που αποτελούν τη βάση της "τεχνητής αριστοκρατίας", μια έκφραση ταυτόσημη με την κληρονομικώ δικαίω αριστοκρατία.
Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης ©2012 Το περιεχόμενο του ιστότοπου του μπορεί να ανατυπωθεί ελεύθερα με την προυπόθεση ότι δεν θα τροποποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.